လူသားေတြရဲ႕ တာဝန္

လူတိုင္း လူတိုင္းဟာ ဘဝရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ရယူပိုင္ဆိုင္ခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ သဘာဝပါ။ ေအာင္ျမင္မႈကို ရယူျခင္းေတြ တူညီၾကေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ ကေအာင္ျမင္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က လမ္းခုလတ္မွာတင္ က်ဆံုးၾကတယ္။ ခလုတ္တိုက္ လဲက်သြားလို႕ ျပန္ထ ေလွ်ာက္သူေတြရွိသလို တစ္ခ်ိဳ႕ က်ျပန္ေတာ့လည္း ေထာ့က်ိဳး ဘဝက ေနမတက္ႏိုင္ၾကတဲ့ လူေတြလည္း အမ်ားၾကီး ရွိေနပါတယ္။ အခက္ခဲ ဆိုတာ ေလာကရဲ႕ သဘာဝပါဘဲ၊ ေလာကဓံ ဆိုတာ ေလာကသစၥာကိုး။ သာမန္အားျဖင့္ေတာ့ ဘဝမွာ ဘာအခက္အခဲမွ မရွိရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႕ ငယ္စဥ္က ေတြးမိခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါက ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥပါ။ အခက္အခဲကို ဘယ္လိုေက်ာ္လႊားၾကမလဲ ဆိုတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာ ရင္ဆိုင္ရဲတဲ့ သတၱိ၊ ခလုတ္တိုက္ လဲက်တဲ့အခါ ခံႏိုင္ရည္ရွိမႈ၊ အဲဒီခံႏိုင္ရည္ကို အရင္းျပဳၿပီး ျပန္ထႏိုင္တဲ့ ဇြဲလံုလ ဒါေတြကို ေမြးျမဴအားထုတ္ေနဖို႕ လိုအပ္လွတာပါ။ အဲဒီစြမ္းရည္ေတြကို အေဖၚလုပ္ၿပီး ကိုယ့္ရည္ မွန္းခ်က္ ကို ေလွ်ာက္လွမ္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

လူသားေတြရဲ႕ တာဝန္ ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္……..

မုဒုလကၡဏ၊ ရဟန္းတရားႏွင့္ မာတုဂါမ ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္

တကယ္တမ္းေတာ့ အသိအလိမၼာ ပညာမရွိရင္ ေယာက်ာ္းလည္းမေကာင္းပါဘူး၊ မိန္းမလလည္း မေကာင္းပါဘူး၊ လက္ဝါးနဲ႕ လက္ခံုပါဘဲလို႕ မဃေဒဝလကၤာထဲမွာ ဆိုဆံုးမ ထားတာကိုလည္း သတိရမိတယ္….

ေယာက်ာ္းျဖစ္ျဖစ္ မိန္းမျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ၊ ေလာကကို ရႈ႕ျမင္ပံုျခင္း အတူႏိုင္ေပမယ့္ ဘဝတန္ဖိုးကို တြက္ခ်က္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ တူညီၾကပါတယ္။ အတိတ္ကံနဲ႕ ပဋိသေႏၶကံ ေပါင္းၿပီး ျဖစ္လာၾကတဲ့ လူေတြရဲ႕ ဘဝတန္ဖိုးကို အရိယသစၥာကို သိျမင္တဲ့အထိ တက္လွမ္းႀကိဳးစားႏိုင္းတဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႕ တိုင္းတာမယ္ဆိုရင္ ေယာက်ားျဖစ္ျဖစ္ မိန္းမျဖစ္ျဖစ္ အခြင့္အေရးညီတူညီမွ် ရေနၾကတာပါ။

ကိုယ့္အတြက္ အႀကီးမားဆံုးေသာ ရန္သူ

ကိုယ့္အတြက္ အႀကီးမားဆံုး ရန္သူဆိုတာ ကိုယ့္စိတ္ ကိုကိုယ္ ရည္ညႊန္းလိုက္တာပါ။ ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ လို႕ ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ မေစာင့္ေရွာက္ဘဲ၊ မထိန္းေက်ာင္းဘဲ လြတ္ထားတဲ့ စိတ္ကိုပါ။ ေစာင့္ေရွာက္ ထိန္းေက်ာင္းထားတဲ့ ကိုယ့္စိတ္ကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ရန္သူမဟုတ္ပါဘ ဲ အေကာင္းဆံုးေသာ မိတ္ေဆြရင္းပါ။

လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စိတ္ကိုမထိန္းမေက်ာင္းဘဲ မထိန္းမဲ့ အကြပ္မဲ့ လႊတ္ထားတတ္တာေၾကာင့္ အဲဒီလိုလူေတြအတြက္ေတာ့ အႀကီးမ်ားဆံုးေသာ ရန္သူပါတဲ့။ သဘာဝအားျဖင့္ ကိုက စိတ္ဟာ မေကာင္းမႈမွာ ေမြ႕ေလွ်ာ္တာကိုး။

ကိုယ့္အတြက္ အႀကီးမားဆံုးေသာ ရန္သူ ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္

ထခုန္တဲ့ ငါးကေလး

လူေတြဟာ ကံ၊ ဥာဏ္၊ ဝရိယ ဆိုတဲ့ အေဖၚေတြနဲ႕ ဘဝခရီးကို ေလွ်ာက္ေန ၾကတာပါပဘဲ။ ဘယ္အေဖၚကို အားကိုးသလဲ ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ေရြး ခ်ယ္မႈပါ။ ေလာကမွာ ေလာကဓံေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ႀကံဳႀကံဳ တစ္ခ်ိနန္ခ်ိန္ မွာေတာ့ ငါးကေလးလို ေလွအေစာင္းနဲ႕ ႀကံဳေတ႕ ၾကရမွာပါ။ ေလွအေစာင္းမွာ သတိနဲ႕ ဥာဏ္နဲ႕ ယွဥ္ၿပီး ဝိရိယအားနဲ႕ ထခုန္ႏိုင္တဲ့ လူေတြအတြက္ ကေတာ့ ေလာကီ၊ ေလာကုတ္ ႀကီးပြား ေအာင္ျမင္ ၾကမွာပါဘဲ။

ထခုန္တဲ့ငါးကေလး ေဆာင္းပါးမွ

ခရီးသည္တစ္ေယာက္၏ဘဝအဆစ္ခ်ိဳးတစ္ခု

ၾကည့္စမ္း……..

သူ႕ခႏၶာကိုယ္ဟု သတ္မွတ္ထားခဲ့ေသာ ရုပ္ဝတၱဳႀကီး တစ္ခု ကေတာ့ တစ္ဝုန္းဝုန္း တစ္ဒိုင္းဒိုင္း ၿပိဳလဲက် ေကာင္းေနဆဲ ပဲျဖစ္သည္။ သူ႕စိတ္ဟု သတ္မွတ္ခဲ့ေသာ အဟုန္တစ္ခုက အဆံုး (သို႕မဟုတ္) အစျဖစ္ႏိုင္ေသာ တစ္ဖက္နယ္၏ အစြန္းတြင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ သက္သက္ေလး ထပ္တူက်ေနခဲ့သည္။

တစ္ကယ္ေတာ့

အဆံုးႏွင့္အစဟူသည္ ေနရာဟု ပညတ္ထားေသာ ေနရာ တစ္ေနရာထဲမွာပင္ တစ္ထပ္တည္း ရွိေန ခဲ့ ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အဆံုး သည္ အစသာျဖစ္သည္။ အစသည္ အဆံုးသာ လွ်င္ျဖစ္ လိမ့္မည္။  သို႕ေသာ္ ထိုအရာသည္ သူအထင္ပဲ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္လိမ့္မည္။

မည္သို႕ပင္ ဆိုေစကာမူ ..............

သူသြားေနေသာ ခရီးကို ေရာက္ခဲ့ၿပီလား။ ဒါမွမဟုတ္ သြားေနဆဲပဲလား ဆိုတာေတာ့ သူမေျပာတတ္။ စဥ္းဆက္ မျပတ္ေတာ့ သြားေနရဦးမည္……………………..

ခရီသည္တစ္ေယာက္၏ ဘဝဆစ္ခ်ိဳးတစ္ခု ေဆာင္းပါးမွ

ေအာင္ျမင္သူတို႔ရဲ႕ အရည္အခ်င္း

၁။ ယံုၾကည္ခ်က္ရွိတယ္။

၂။ ရည္မွန္းခ်က္ရွိတယ္။ နည္းလမ္းလဲရွိတယ္။

၃။ အေကာင္းျမင္သမား။ စည္းရံုးေရးေကာင္းတယ္

၄။ ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ သုခမိန္။

၅။ စူစမ္းေလ့လာမႈျပည့္စံုၿပီးမွ အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ တင္ျပေျပာဆိုတဲ့သူ။

၆။ အခ်ိန္နဲ႕ ေငြကို စနစ္တက် စီမံခန္႕ခြဲတတ္သူ။

၇။ လူတစ္ဘက္သားကို စိတ္ဝင္စား၊ ေလးစား။

၈။ ပြင့္လင္းေသာ စိတ္ထား၊ သေဘာထားႀကီးသူ။

၉။ ေခတ္ႏွင့္ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္သူ။ တစ္ကမၻာလံုးမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ ဆိုတာသိသူ။

၁၀။ အျပဳဘက္က ျမင္၊ အျပဳဘက္က ေတြး၊ ကတိအတိုင္း ထိန္းသိမ္းသူ။

၁၁။ ဝိရိယသမား။

၁၂။ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ တက္ၾကြသူ။

၁၃။ ခလုတ္တိုက္လဲက်ၿပီးလွ်င္ ျပန္ထသူ။